فعالان كارگری در گزارش كاروخدمت؛
معیشت كارگران زیر یوغ فضای نامطلوب كسب و كار
كاروخدمت: فعالان كارگری با تاكید بر نقش كارگران در رونق تولید معتقدند: انتفاع اقتصادی و تامین معیشت كارگران در گروی بهبود فضای كسب وكار و رونق تولیداست.
به گزارش كاروخدمت به نقل از مهر، رابطه «كار و تولید» و به تعبیری «كارگر و كارفرما» اثر مستقیم در «بهره وری كار» بعنوان یك شاخص توسعه اقتصادی دارد. موضوعی كه هم از بعد مسئولیت فردی و هم از بعد مسئولیت اجتماعی كارگر و كارفرما را ملزم به افزایش بهره وری می كند.
یازدهم اردیبهشت روز كارگر، بااینكه بهانه ای برای دغدغه های جامعه كارگری است، اما دو نگاه برای بیان این دغدغه ها وجود دارد؛ نگاه نخست می تواند نگاه یك طرفه به منافع «كارگر» یا منافع «كارفرما» باشد و نگاه دوم باز می تواند نگاه حمایتی واحد به جامعه «كار و تولید» باشد.
طبیعتاً اگر نگاه نخست بر بازیگران و سیاست گذاران غالب باشد محكوم به شكست خواهد بود. با این نگاه اگر ارج و قُرب كارگر بر پشتیبانی از كارفرما غلبه كند، بالقطع انگیزه ای برای حركت به سمت كارفرمایی و خوداشتغالی در میان كارآفرینان و صاحبان ایده وجود نخواهد داشت. نتیجه این نگاه، ركود تولید داخلی و وابستگی تدریجی به واردات است.
در مقابل نگاه صِرف كارفرمایی سیاست گذاران، می تواند نظام تضعیف و استثمار نیروی كار را در كشور نهادینه كند و این، زنگ خطر كاهش بهره وری را به صدا در می آورد.
شاید امروز با یك عوامفریبانه و هیجانی ناشی از مشكلات اقتصادی، برخی بدون توجه به مشكلات حوزه تولید، حل مشكلات جامعه كارگری و افزایش دستمزد كارگری را مطالبه می كنند اما واقعیت آن است كه تأمین منافع كارگران و بهبود وضعیت معیشت جامعه كارگری در گروی بهبود فضای كسب و كار و رونق تولید داخلی است و تنها با عبور از این مسیر است كه می توان علاوه بر افزایش قدرت خرید كارگران، شاهد پایداری شغل و تولید در كنار هم بود.
امروز جامعه كارگری كشور كه «كار و تولید» را در كنار هم می بینند نه جدا از یكدیگر، هیچ انتظاری جز «بهبود فضای كسب و كار» از دولت ندارند چونكه بدون شك انتفاع نیروی كار امروز در گروی تسهیل فضا برای تولید و به تعبیر رهبری «رونق تولید» است.
اگر نگاه نخست یعنی حمایت یك جانبه از كارگر بدون توجه به فضای تولید تعمیم داده شود، زیان اصلی متوجه نیروی كار است؛ به این علت كه سركوب تولید و كارفرما و تحمیل هزینه های گوناگون به تولیدكننده همچون حق بیمه، مالیات بر ارزش افزوده، بخشنامه های موازی و … در نهایت كارفرما را مجبور به تعدیل نیرو با هدف كاهش هزینه های تحمیل شده به وی می كند. اقدام منفعلانه دولت ها در بهبود فضای كسب و كار در همین زمینه ابوالفضل فتح اللهی رئیس كانون عالی انجمن های صنفی كارگران كشور در گفت و گو با خبرنگار مهر، ضمن تبریك روز یازدهم اردیبهشت به مناسبت روز كارگر، اظهار داشت: مشكلاتی كه ناشی از عوامل بیرونی برای تولید و صنعت كشور حادث می شود، زیانش متوجه جامعه كارگری كشور هم می شود.
وی افزود: بر عكس این مساله هم صادق است و اگر تمركز دولت بر رونق اقتصادی باشد مطمئناً كارگران هم از آن منتفع می شوند. اما بحث اصلی این است كه آیا دولت توان بهبود فضای كسب و كار را دارد؟ واقعیت این است كه ورود دولت ها در ادوار مختلف در حوزه بهبود فضای كسب و كار و ترغیب كارآفرینان برای سرمایه گذاری بسیار ضعیف و منفعلانه بوده است. اگر هم در مواردی و صنایع خاصی رونقی رخ داده، این رونق بخاطر سیاست های دولت نبوده بلكه این فضا توسط كارآفرینانی رخ داده است كه واقعاً علاقمند بودند و برای ایجاد ارزش افزوده ممارست كردند.
رئیس كانون عالی انجمن های صنفی كارگران كشور با تاكید بر اینكه گام نخست برای بهبود شاخص های اقتصادی و رونق تولید، حركت جدی در امتداد بهبود فضای كسب و كار است كه باید از جانب دولت شروع شود، اظهار داشت: در این صورت زمینه برای انجام سرمایه گذاری بیشتر توسط بخش داخلی فراهم خواهد شد.
وی اظهار داشت: علاوه بر دولت كه گام نخست را باید در این راستا بردارد، مشاركت همه جانبه همه اركان اقتصادی كشور باز الزامی است؛ بانك ها بعنوان تأمین كنندگان مالی باید پای كار بیایند و از تولید حمایت كنند.
فتح الهی، قیمت حامل های انرژی برای تولیدكنندگان، مستهلك بودن ماشین آلات، چالش های بانكی و گمركی، مشكل در تأمین و خرید مواد اولیه را از مهمترین موانع كسب و كار عنوان نمود و اظهار داشت: اگر انتظار داریم اتفاق خاصی در فضای كسب و كار كشور رخ دهد می طلبد كه نظام اقتصادی كشور با محوریت دولت كمك كنند تا این مشكلات برطرف شوند.
این فعال كارگری با اشاره به اینكه گام عملیاتی برای شناسایی و رفع مشكلات داخلی، ناشی از ناكارآمدی اقتصادی از یك طرف و تحریم ها از طرف دیگر، می تواند رونق تولید و حفظ اشتغال را به دنبال داشته باشد، اشاره كرد: البته دولت به تنهایی نمی تواند این راه را ادامه دهد بلكه باید با فراهم كردن فضا، فعالان اقتصادی و تولیدكنندگان باز به وسط میدان بیایند. حتی نقش كارگران هم در رونق تولید هم از حیث بهره وری تولید و هم از حیث ثبات و پایداری بنگاه های اقتصادی نباید فراموش كرد.
رئیس كانون عالی انجمن های صنفی كارگران اظهار داشت: بالقطع نمی توان مشكلات جامعه كارگری را نادیده گرفت. امروز كارگرانی مشغول به كار هستند كه از یك ماه و در بعضی واحدهای اقتصادی تا ۵۰ ماه حقوق معوق دارند اما در خیلی از مواقع كارگران هم برای حفظ شغل خود و هم بنگاه اقتصادی كار می كنند.
فتح الهی، با اشاره به اینكه كارگران در احیای اقتصاد كشور و تولید محصول بادوام و قابل رقابت با محصولات خارجی نقش حیاتی دارند، اشاره كرد: در بهبود وضعیت تولید و كیفیت محصولات بالقطع نقش كارگران مهم می باشد. امروز كارگران مهمترین عنصر تولید هستند نه ابزار تولید. در دنیا باز به این نتیجه رسیده اند كه به رغم تحولات شگرف در تكنولوژی و ساخت ماشین آلات مدرن صنعتی اما تجهیزات و ابزار آلات به هیچ وجه نمی تواند كاری كه كارگر می كند را انجام دهد. بهبود فضای كسب و كار ضامن منافع و معیشت كارگران است همین طور محمدرضا تاجیك رئیس مجمع نمایندگان كارگران استان تهران در گفت و گو با خبرنگار مهر، با تاكید بر اینكه درخواست كارگران برای تحقق شعار سال «رونق تولید» مدیریت تورم و ایجاد امنیت شغلی است، اظهار داشت: دولت در ابتدای سالی كه با نام رونق تولید مزین شده است می بایست با مهار تورم و ایجاد فضای با ثبات اقتصادی، زمینه را برای سرمایه گذاری جدید و همین طور حفظ اشتغال موجودفراهم كند.
وی با اشاره به اینكه با عبور از مشكلات اقتصادی سال ۹۷ وظیفه حاكمیت، مدیریت تورم برای كمك به معیشت كارگران است، افزود: دولت ناگزیر است با ایجاد فضای مناسب و حمایت منطقی از تولید و رفع موانع آن، به ایجاد اشتغال، پایداری اشتغال موجود و رونق هر چه بیشتر تولید كمك نماید.
وی، اصلاح زیرساخت های تولید در كشور و برطرف نمودن نقاط ضعف چرخه تولید، را از وظایف دولت خصوصاً در سال رونق تولید عنوان نمود و اظهار داشت: زمانی كه كشور درگیر جنگ اقتصادی می باشد می بایست شرایط بهتری را برای تولیدكننده داخلی فراهم نمود تا با رونق تولید داخلی، معیشت جامعه كارگری باز تضمین شود.
رئیس مجمع نمایندگان كارگران استان تهران، با تاكید بر ضرورت توجه به مهارت افزایی كارگران اظهار داشت: اگر افزایش سطح مهارتی كارگران از طرف كارفرمایان و دولت مورد توجه قرار گیرد مطمئناً می توان چرخه تولید را حفظ كرد و همین طور اشتغال جدید باز ایجاد كرد كه معیشت كارگر باز متأثر از همین اقدامات است.
منبع: كاروخدمت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب