گزارش كاروخدمت؛
کارگران و دردهای نهفته
کاروخدمت: تشکل های کارگری بر این باورند که دولت با رسیدگی به مشکلات کارگران و بهبود وضعیت معیشتی شان می تواند کمک بسیار خوبی به این قشر داشته باشد اما سیاست های اقتصادی به وضوح ناکارآمد است.
خبرگزاری مهر، گروه استانها - محمد حسین عابدی: کارگران در زمره اقشاری هستند که در تلاطم های اقتصادی، گرانی و رکود تورمی به ویژه در دو سال پایان دولت دوازدهم و دوران دولت سیزدهم بسیار متضرر شدند. قشری که آنرا اساس تحولات اقتصادی و چرخیدن چرخ های اقتصاد کشور می دانند اما در زمان تصمیم گیری ها، همیشه آخرین توجهات به آنان معطوف شده است.
برخی بر این باورند که کارگران هم نتوانسته اند به درستی مطالبات خودرا داشته باشند در نتیجه مجموعه ای از نجابت بیش از حد کارگران و همین طور تلاطم های اقتصادی و سیاست های ناکارآمد اقتصادی کار را به جایی رسانده که عمده کارگران ما در استان سمنان با مشکلات شدید معیشتی روبرو هستند.
ریشه مشکلات کارگری را می توان در دو زمینه دید، نخست از دیدگاه تصمیمات دولتی و ساختار اقتصادی یعنی به صورتی عامل بیرونی و دوم ساختار جامعه کارگری و صنفی یا به عبارت دیگر عامل درونی؛ که در این گزارش می خواهیم به هر دوی این عوامل بپردازیم اما پیش از آن باید اشاره ای به سخنان امام جمعه میامی در دیدار با رییس تعاون کار و رفاه اجتماعی این شهرستان داشت چونکه قسمتی از آن به گزارش ارتباط پیدا خواهدنمود.
باید فکری کرد
سخنانی که به واقع نشان میدهد نپرداختن به ساماندهی امور کارگری چه از نظر اقتصادی و چه فرهنگی و اجتماعی، چه ضررهایی را به جامعه ما وارد کرده است. همانطور که حجت الاسلام عزیزی بیان کرد: اگر کشوری تمایل دارد که پیشرفت کند، می بایست به قشر کارگران اهمیت دهد و یکی از دلیلهای وضعیت فعلی کشور ما این است که مسئولانی که در رأس ایستاده اند، درد دل کارگر را نمی فهمند.
امام جمعه میامی با اعلان اینکه یکی از اشکالات کشور ما این است که به کارگر بها داده نمی شود تا جایی که همچنان سیستم آموزشی، یک نوع تهدید برای نابود کردن سرنوشت دانش آموزان است که از طرف معلمان بیان می شود، بیان کرد: این نگاه حاکم بر کشورمان سبب تنزل شخصیت کارگران می شود در نتیجه از کودکی در ذهن بچه های ما این امر نهادینه می شود که کارگری با بدبختی مساوی است.
عزیزی با اعلان اینکه این تفکر دو ضربه اساسی به کشورمان زده است که یکی تنزل جایگاه کارگری و دوم بدبختی کودکانی است که می خواهند آینده کشور را بسازند چونکه دیدگاه شأن نسبت به کارگر تغییر می کند، اظهار داشت: وقتی ستون فقرات در بدن می شکند انسان حتی هیچ علائمی از خود بروز نمی دهد، امروز اقتصاد کشورمان هم همین گونه، فلج است برای اینکه ستون فقرات که جامعه کارگری محسوب می شوند، از هم متلاشی شده است.
روایت گوش های ناشنوا
حال به گزارش باز می گردیم همانطور که گفتیم می خواهیم از دو منظر داخلی و خارجی به مشکلات کارگران بپردازیم. یک فعال کارگری و عضو تشکل کارگری در استان سمنان در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن بیان این که کارگران استان نسبت به امور صنفی ناامید هستند، اظهار داشت: شما اگر برای مثال سردرد داشته باشید هر بار و هر بار به پزشک مراجعه کنید و مشکلتان حل نشود پس از شش ماه با آن کنار می آیید و این دقیقاً همان وضعیتی است که برای کارگران رخ داده است.
محمد عرب عامری ضمن اشاره به تاریخچه اقدامات صنفی کارگران در استان سمنان بیان کرد: کارگران سالهای دهه ۶۰ و ۷۰ «حرف زن» نداشتند تا این که تصمیم گرفتند که مطالبات خودشان را در دهه ۷۰ صنفی دنبال کنند، با روی کار آمدن دولت نهم و دهم مطالبات کارگری متأسفانه از ریل خارج و سمت و سوی سیاسی گرفت و دیگر حرف تشکل ها برای مسئولان خریدار نداشت پس کسی دیگر به تشکل ها گوش فرا نداد نتیجه آن این شد که کارگران از تشکل ها هم دلسرد شدند و امروز شاهد می باشیم که یا به شرایط سازگار هستند یا در نهایت بسیار فشار کاری بر رویشان باشد جایی تجمع می کنند، در حقیقت هیچ راه مطالبه گری دیگری را متأسفانه نمی شناسند.
وی با اعلان اینکه این در حالیست که هم دولت باید در استان سمنان رویه خودرا عوض کرده و بگذارد تا تشکل های صنفی و کارگری مسائل صنفی، معیشتی و … کارگران را بیان کنند و گوش شنوایی برایشان باشند و هم کارگران باید بدانند که اتفاقاً راه مطالبه گری همین سندیکاها و تشکل ها هستند، اضافه کرد: متأسفانه ما نتوانسته ایم مشکلات کارگران را انتقال دهیم.
اتحادیه ها و دویدن روی تردمیل
اتحادیه های کارگری باوجود این که پیگیری های خوبی برای مشکلات کارگران صورت داده اند اما به واقع کار بیشتری از آنها بر نمی آید. مجتبی سیف هاشمی یک فعال کارگری در گفتگو با خبرنگار مهر، بیان کرد: کافی است مجلس یا دولت یک قانونی را برای پزشکان مصوب کند، نظام پزشکی و جامعه درمانی کشور همان لحظه چنان جوی درست می کنند و چنان مطالبه گری یکپارچه ای دارند که همان لحظه تک تک نمایندگان مجلس از اقدام شأن پشیمان می شوند اما درباره ی کارگران چطور؟ این اختلاف برای چیست؟ مگر صنف کارگران با صنف پزشکان تفاوت دارد؟
سیف هاشمی خودش البته به این پرسش پاسخ می دهد و می گوید: بله متفاوت است چونکه شما در صنف پزشکان با کسانی سر و کار دارید که هر بار مطالبه گری کرده به نتیجه رسیده اند اما کارگران هر بار که چیزی را مطالبه کرده اند وضعیت حتی بدتر هم شده است.
وی با اعلان اینکه ۱۱ هزار تشکل کارگری در کشورمان وجود دارد اما نتوانسته اند مشکلات کارگران را بیان کنند، اضافه کرد: دولت در سالهای اخیر اقدامات خوبی صورت داده است، بطورمثال در همین استان سمنان ۷۰ واحد تولیدی راکد به چرخه تولید بازگشتند و ۱۸ هزار شغل تثبیت شده است اما مشکل کارگران امروز این است که توان چرخاندن زندگی را با گرانی های فعلی ندارند پس ابتدا باید یک دفعه برای همیشه دولت ها به خودشان بگویند که مطالبات کارگری سیاسی نیست بلکه صنفی است در نتیجه باید رسیدگی شود همانطور که مطالبات پرستاران و معلمان و… سیاسی نیست. این که شاهد می باشیم کارگران بعضاً دست از کار می کشند بواسطه این است که بارها مطالبه گری کرده و به نتیجه نرسیده اند و پس به این روش روی آورده آورده اند.
مشکلات و دغدغه های کارگری
این فعال کارگری با اعلان اینکه بطورمثال خانه دار شدن کارگران همچون با اهمیت ترین مشکلات آنان است، بیان کرد: دولت فرمان داده که به معادن در جوار روستاها زمین بدهند تا خانه سازمانی برای کارگرانش در طرح مسکن ملی بسازند اولاً دست آخر این کارگر باید پول خانه را بدهد در ثانی هزینه ساخت و سیمان و کارگر که شهر و روستا ندارد همه جا یکسان است پس باتوجه به اقساط شناور و افزایش حقوق کارگران، چطور مقرر است این قشر سه چهارم حقوق خودش را صرف اقساط خانه کند؟
به مشکلات پرداختیم و بیان کردیم که کارگران مشکلات و دغدغه های معیشتی بسیاری دارند همین طور بیان کردیم که اتحادیه ها از درون چندان توان حرف زدن را هم ندارند و کارگران هم عطای مطالبه گری را به لقایش بخشیده اند چونکه یا حرف شأن شنیده نمی شود یا بلافاصله با تعابیر سیاسی، آنها را تهدید به اخراج می سازند حالا اما به عامل دوم یعنی بیرونی می پردازیم فقط با این تفاوت که تلاش داریم راهکارهای بهبود وضعیت کارگران را نیز بگوییم چونکه مشکلات مانند گرانی مرغ و گوشت و … در همه جا پرداخته شده است.
عمده صحبت کارشناسان این است که سیاست های اقتصادی در کشورمان دهه ها است که دارای مشکلات عدیده شده و تا آن زمان که آنها را حل نکنیم معیشت و مشکلات کارگران هم رفع نمی گردد. برای مثال همین اقتصاد دولتی و دستوری با اهمیت ترین و بزرگترین بلای جان کارگران کشور است در نتیجه واگذاری به بخش خصوصی می تواند راه حل درستی باشد اما نه واگذاری هایی که رانت ایجاد کرد و بلای جان کارگران شد که نمونه آنرا در البرز شرقی شاهرود هم مشاهده کردیم.
درمانی که نمی دانیم!
یک کارشناس اقتصادی اما با اعلان اینکه گاهی انسان درد را می شناسد اما درمان آنرا بلد نیست گاهی درد را نمی شناسد اما درمان را بلد است گاهی هم نه درد را می شناسد نه درمان آنرا بلد است، اظهار داشت: متأسفانه نسبت دولت به مسائل کارگری در سالهای اخیر مورد سوم بوده و سال به سال و فصل به فصل هم این شکاف بیشتر می شود چونکه عملاً سیاست های اقتصادی جواب نمی دهد و دولت توان حل مسائل کارگری را ندارد.
حسن همتیان با اعلان اینکه شرایط دستمزد و کار کارگران به شکلی است که واقعاً زندگی کارگران دشوار شده است، اظهار داشت: ما درگیر یک رکود تورمی هستیم یعنی اگر دولت بطورمثال حقوق قانون کار را هشت میلیون تومان در نظر می گیرد این میزان آنقدر برای صاحبان مشاغل و کسب وکار بطورمثال یک پیراهن فروش شاهرودی، یا کارگاه تولیدی دامغانی سنگین است که نمی تواند آنرا پرداخت کند و در عوض برای کارگر هم آنقدر سبک است که نمی تواند با آن زندگی کند.
وی با اعلان اینکه به عبارت دیگر حقوق قانون کار برای کارفرما نمی صرفد برای کارگر فایده ندارد چون همیشه فاصله دو الی سه میلیون تومانی با خط فقر دارد، اضافه کرد: دولت برای بهبود شرایط کسب وکارها ابتدا باید رکود تورمی را کم کند وگرنه هر میزان هم دستمزد کارگران بیشتر شود، به همان نسبت دشواری هایشان بیشتر خواهد شد. اگر دولت تصمیم بگیرد همین حالا حقوق کارگران ۱۲ میلیون تومان شود، از فردا دو سوم کارگران استان سمنان اخراج می شوند چونکه اصلاً تولید ما توان چنین پرداخت هایی را ندارد.
چرخه معیوب کارگری
این کارشناس اقتصادی همین طور درباره ی بایدها و نبایدها در حوزه رفع مشکلات کارگران، بیان کرد: دولت در صورتیکه بتواند خصوصی سازی را به درستی صورت دهد نه آن شکل فاجعه باری که شاهدش بودیم که نیشکر هفت تپه و البرز شرقی شاهرود و هپکو و… را حدودا فروپاشیده بود، می توانیم شاهد بهبود وضعیت تولید و در نتیجه بهبود وضعیت کارگری باشیم پس اولین اقدام کوچک کردن دولت می باشد.
همتیان با اعلان اینکه حقوق کارگران نیز باید شناور باشد این طور که تمام هزاران کارگر ایران در هر صنفی که باشند دولت تعیین کند که بطورمثال هفت میلیون تومان حقوق بگیرند، یک موضوع مضحک است چونکه یک کارگر ارزش افزوده ای که تولید می کند، توانی که دارد، استعدادی که بروز می دهد و در نهایت عایدی که برای کارخانه دارد ۱۱ میلیون تومان است کارگر دیگر سه میلیون تومان چطور می شود که هر دوی این افراد هفت میلیون تومان پایه ثابت حقوق داشته باشند؟
وی با اعلان اینکه دولت باید یک دفعه برای همیشه از داستان قیمت گذاری دولتی و تعیین حقوق و… بیرون بیاید و بگذارد که چرخه سالم عرضه و تقاضا، کارگر و کارفرما، ارزش و ارزش افزوده و تولید، کار خودشان را کنند، اضافه کرد: ما دقیقاً رویکرد کارمندی را برای کارگری در نظر گرفته ایم شرایطی که امروز شاهدش هستیم که کارمند می داند چه کار کند چه نکند سر ماه حقوق دارد و دقیقاً همین آفت را با دست خودمان وارد سیستم کارگری مان هم کردیم.
نیاز به نیروی کار هم داریم
همانطور که کارشناسان نیز می گویند وقتی کارگر توانمند می شود که کارگاهی که در آن کار می کند توانمند باشد در ماه های روی کار آمدن دولت سیزدهم اما خوشبختانه اقدامات ویژه ای در حوزه پشتیبانی از تولید انجام شده است آنطور که معاون اقتصادی استاندار سمنان اما در گفتگو با خبرنگار مهر، می گوید: وضعیت صنایع ما در دولت سیزدهم خوشبختانه بسیار تغییر کرده است.
محمد رضا صادقی با اعلان اینکه امروز یکی از اشکالات عمومی استان کمبود نیروی کار است و دراین زمینه ما نیاز به ۱۰ هزار نیروی کار کارگر داریم از طرف دیگر در استان توانسته ایم با پرداخت تسهیلات جلوی تعطیلی واحدهای راکد را بگیریم و بسیاری مشاغل کارگری در استان تثبیت شد، بیان کرد: استان سمنان در سال قبل در پرداخت تسهیلات رتبه دوم را به خود اختصاص داد و لیکن امسال نیز همراهی بانکها مستمر خواهد بود و تلاش می شود روش های مختلفی برای پرداخت تسهیلات به کار گرفته شود تا کاهش تورم و رشد تولید را به همراه داشته باشد.
حال باید منتظر ماند و دید که آیا سیاست های دولت سیزدهم در قبال پشتیبانی از کارگران جواب می دهد یا خیر؟
منبع: karokhedmat.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب